Het laatste avondmaal
Vier het leven tot het laatste moment
Het Concept
Hoe geef je het leven vorm als je weet dat het eindig is? Over doodgaan denken we liever niet na. Maar stel nou, dat ze plotseling voor de deur staat? Het is een gegeven dat we allemaal zullen sterven maar we houden er in het dagelijks leven geen rekening mee. Dat lijkt heel logisch want we houden van het leven, we zetten ons in om er iets moois van te maken.
Toch komt voor ieder van ons dat moment waarop de dood niet alleen voor de deur staat maar aanklopt en zonder te vragen binnenkomt. Soms plotseling en soms als een stille insluiper. Een ding is zeker, hartelijk verwelkomen doen we deze ongevraagde gast niet. Hij geeft ons leven een nieuwe realiteit zonder dat we daar iets over te zeggen hebben. Op een moment zo kwetsbaar als dit, wordt verbinding met dierbaren ons kostbaarste bezit. Het Laatste Avondmaal heeft als doel invulling te geven aan deze moeilijke periode. In verbinding met elkaar intens leven, samen koken en tafelen, naast het ziek zijn niet vergeten wie je ook bent. Vriendschappen bezegelen en herinneringen maken voor altijd. “Tijdens het organiseren van mijn avondmaal kwamen opeens hele andere gesprekken op tafel, zo fijn!”
Een laatste wens
Een laatste gesprek
Een laatste avondmaal
Samen kokkerellen en tafelen
Invulling door middel van het organiseren van je eigen diner, samen met vrienden of familie aan tafel. Bedenken wat je wilt eten en wie je helpt voorbereiden. Hoe groot of klein, eenvoudig of uitgebreid, het maakt niet uit. Samen tafelen met de intentie elkaar werkelijk te ontmoeten geeft een basis van vertrouwen.
Goed afscheid nemen
Het leven vraagt om aanpassing. We hebben de neiging ons af te sluiten of terug te trekken. Dit geldt niet alleen voor degene die ziek is maar ook voor de liefdevolle omstanders. We willen elkaar niet tot last zijn en al helemaal niet afhankelijk worden. Het niet om hulp vragen als alles van binnen roept om aandacht zijn mechanisme waar we als mens zeer gewoon mee zijn. Vaak gaan we situaties uit de weg omdat we bang zijn dat ze ongemakkelijk of pijnlijk worden. Het lijkt makkelijker om onze wensen niet kenbaar te maken en werkelijk aangeven waar onze behoeften liggen. HLAM is een uitgelezen manier om dit spelenderwijs toch te bewerkstelligen. Met elkaar in contact en niet uit contact, het hart naar elkaar openen en niet naar elkaar te sluiten, communiceren en niet zwijgen. Vaak is het zo dat we best willen praten met elkaar maar we niet weten hoe we dat het beste kunnen doen in deze nieuwe veel vragende situatie. Een middel om hier vaardigheid in te krijgen is door samen te tafelen. Gezamenlijkheid zou met hoofdletters geschreven mogen worden om HLAM kracht bij te zetten. Samen aan tafel is een uitmuntende manier om te delen, te gedenken, te genieten, te huilen, te troosten, te vertellen, stil te zijn, te zaaien en samen dierbare herinneringen te oogsten. Het leven wordt nooit meer het zelfde maar wat je met HLAM creëert kan niemand je afnemen en zal waardevol zijn. Het geeft een solide bedding om weer verder te kunnen.
Het organiseren van een Laatste Avondmaal geeft je de kans, ondanks alle pijnlijkheden, met iets positief bezig te zijn.